برقگیر یک جزء حیاتی در سیستم های الکتریکی است که برای محافظت از تجهیزات الکتریکی در برابر افزایش ولتاژ ناشی از برخورد صاعقه، عملیات سوئیچینگ یا خطاهای گذرا طراحی شده است.اثربخشی برقگیر تا حد زیادی به مواد استفاده شده در ساخت آن بستگی دارد

حفاظت از نوسانات در محافظت از دستگاه های الکتریکی و الکترونیکی در برابر نوسانات ولتاژ یا اضافه ولتاژهای گذرا که می تواند باعث آسیب یا نقص شود، بسیار مهم است.دو وسیله متداول برای محافظت در برابر نوسانات برق، انحراف کننده و برقگیر هستند.در این مقاله، تفاوت های کلیدی بین این دو دستگاه و عملکردهای مربوط به آنها در محافظت در برابر نوسانات الکتریکی را بررسی خواهیم کرد.

در دنیای مدرن ما، برق تقریباً تمام جنبه های زندگی ما را تامین می کند.از چراغ های خانه گرفته تا ماشین آلات کارخانه های ما، وابستگی ما به سیستم های الکتریکی غیرقابل انکار است.با این حال، این اتکا با سهم عادلانه ای از چالش ها همراه است که یکی از آنها وقوع سو الکتریکی است

در برخی موارد، تمام تجهیزات الکتریکی دارای یک رویداد پایان عمر (EOLE) هستند.گاهی اوقات این رویداد می تواند به اندازه برداشتن و جایگزینی با دستگاه جدیدتر خوش خیم باشد، اما همچنین می تواند محصول جانبی یک بار اضافی رعد و برق باشد.در مورد برقگیرهای توزیع، چنین بار رعد و برقی می تواند باعث قطعی کوتاه مدت یا طولانی مدت شود.

رعد و برق حدود 60 درصد از تمام ترددهای خطوط انتقال در چین را تشکیل می دهد و ارتباط نزدیکی با فصل و همچنین منطقه دارد.بر اساس فرآیندهای فیزیکی، اضافه ولتاژهای صاعقه می توانند به دو دسته کلی تقسیم شوند: آنهایی که در اثر برخورد مستقیم به برج، سیم محافظ یا هادی ایجاد می شوند.و آنهایی که صاعقه به زمین نزدیک خطوط برخورد می کند و ولتاژ اضافه القایی روی هادی ها ایجاد می کند.

افزایش نفوذ تولید پراکنده (DG) از نیروگاه های خورشیدی و بادی چالش هایی را برای اپراتورهای شبکه در مورد مسائل کیفیت توان مانند تنظیم ولتاژ، ضریب توان و هارمونیک ها ایجاد کرده است.

سیستم برق مالزی در منطقه‌ای با فعالیت صاعقه‌ای شدید کار می‌کند که بر عملکرد خطوط خاصی تأثیر منفی می‌گذارد، مانند خط 132 کیلوولت کوالا کرای به گوا موسانگ واقع در شمال شرقی و خط 500 کیلوولت آیر تاوار تا بوکیت تارک که در امتداد ساحل غربی می‌گذرد. شبه جزیره مالایی

شرکت انتقال آمریکا (ATC) خطوط انتقال را در ایالت های ویسکانسین، میشیگان، مینه سوتا و ایلینویز در اختیار دارد و اداره می کند.این سیستم در اصل متعلق به تاسیسات محلی بود که استانداردهای متفاوتی داشتند و این منجر به انواع نصب برقگیرهای خطی مختلف در 69 کیلو ولت و 138 کیلو ولت شد.

استفاده از برقگیرهای خط انتقال با شکاف (EGLA) یا بدون شکاف (NGLA) (TLSA) شاید بهترین فرصت را برای مهندسان قدرت برای بهبود قابلیت اطمینان سیستم ارائه دهد.با این حال، هر چقدر هم که این مهم باشد، ارزش استفاده از آنها به تنهایی از این یک هدف فراتر می رود.