Language 
فارسی
فارسی فارسی 
برقگیرها برای محافظت از سیستم های الکتریکی در برابر نوسانات ناشی از قوس های صاعقه یا رویه های سوئیچینگ استفاده می شوند. با این وجود، اگر آنها به درستی متصل نباشند، ممکن است خرابی رخ دهد. درک نحوه اتصال برقگیر می تواند ایمنی و عملکرد قابل اعتماد را تضمین کند.
در این راهنما، نحوه نصب و اتصال برقگیر برای عملکرد بهینه را به شما نشان خواهیم داد.
برقگیر یک وسیله حفاظتی است که جریان اضافی را به صورت ایمن به زمین منحرف می کند.
اتصال صحیح برقگیر بسیار مهم است زیرا این امر کارایی برقگیر را در ایفای نقش حفاظتی آن مشخص می کند.
در اینجا اجزای مربوط به اتصال برقگیر و عملکردهای مربوط به آنها آورده شده است:
بدنه برقگیر: این واحد محافظ اصلی است که دارای بلوک های اکسید روی است که انرژی موج را جذب و آزاد می کند.
ترمینال خط: پایانه خط بخشی است که ولتاژ منبع را حمل می کند. معمولاً مربوط به هادی خط است.
ترمینال زمینی: ترمینال زمین بخشی است که جریان اضافی را نگه می دارد و به انتقال ایمن جریان به زمین یا زمین کمک می کند. معمولاً مربوط به سیستم زمین است.
هادی های اتصال: سیم های رسانایی هستند که سیستم و زمین را به برقگیر متصل می کنند.
میله زمین: میله اتصال به زمین مسیری با مقاومت کم ایجاد می کند که از طریق آن می توان جریان موج را به داخل زمین پخش کرد.
سخت افزار نصب: سخت افزار نصب شامل براکت ها و عایق هایی است که برقگیر را محکم می کند.
مکان مناسب برای نصب برقگیر می تواند به شناسایی میزان محافظت از سیستم الکتریکی کمک کند.
برقگیرها را در پایانه های خط ترانسفورماتورهای توزیع قرار دهید تا ولتاژهای اضافه را قبل از رسیدن به تجهیزات حساس قطع کنند. در تاسیسات ولتاژ پایین، برقگیرها را در ورودی سرویس نصب کنید تا از وسایل الکترونیکی حساس محافظت کنند.
برای اطمینان از توزیع بالای سر، برقگیرها را نزدیک به قطب ها یا در نقطه ورودی خط نصب کنید تا فاصله ای که انرژی موج از آن عبور می کند به حداقل برسد. برقگیرها را در نزدیکی شینهها در ایستگاههای فرعی نصب کنید تا از آسیبهای ناشی از وقایع افزایش جلوگیری شود.
علاوه بر این، طرح فیزیکی را در نظر بگیرید. نقطه ای را انتخاب کنید که در آن طول مجرای سیستم زمین و تجهیزات محافظت شده تا حد امکان کوتاه باشد. قرار گرفتن در معرض محیطی را ارزیابی کنید. برقگیرهای خارجی را در مناطقی که مستعد تخریب محیطی نیستند نصب کنید. مطمئن شوید که برقگیر با فیوزینگ، قطع کننده مدار یا بازگیرها مطابقت دارد.
نکته دوم اطمینان از درجه ولتاژ و مناسب بودن برقگیر با تجهیزاتی است که از آن محافظت می کند. برقگیرها برای یک ولتاژ نامی سیستم بهینه شده اند و دارای پارامترهایی مانند حداکثر ولتاژ کار مداوم (MCOV)، ولتاژ نامی و قابلیت مقاومت در برابر ضربه هستند که باید با تجهیزات مناسب باشد.
سرج ارستر نباید به ولتاژی که کمتر از خود برقگیر است متصل شود. برعکس، برقگیرهایی که دارای ویژگیهای حفاظتی نامناسب هستند، نمیتوانند به طور موثر نوسانات روی سطح عایق تجهیزات را مسدود کنند. پارامترهای برقگیر را در برابر محیط جهش مورد انتظار برای سایت بررسی کنید.
تعیین کنید که آیا کاربرد برقگیر کم ولتاژ، ولتاژ متوسط یا فشار قوی است. برقگیرهای ولتاژ پایین را در ورودی های سرویس و تابلوهای توزیع قرار دهید. برقگیرهای فشار قوی را در ترانسفورماتورها، تابلو برق و خطوط انتقال نصب کنید.
هماهنگی عایق تجهیزات را در نظر بگیرید و اطمینان حاصل کنید که برای جلوگیری از فلاش اوور با سطح حفاظتی آرتر هماهنگ است. رتبه های محیطی، استحکام مکانیکی و نوع برقگیر را بررسی کنید.
سخت افزار نصب را برای وزن و بارهای مکانیکی برقگیر، مانند باد یا کشش هادی انتخاب کنید. در مورد برقگیرهای نصب شده روی سازه، باید از براکت های مقاوم در برابر خوردگی و بست های فولادی ضد زنگ استفاده شود تا زنگ زدگی یا خوردگی صورت نگیرد. محل نصب را ایمن کنید تا فاصله های سازنده در رابطه با قطعات و تجهیزات برقی حفظ شود.
اگر برقگیر بر روی پایه یا عایق نصب شده است، آن را مطابق با نیاز سازنده وصل کنید تا از حفظ فاصله خزشی و همچنین جلوگیری از کاهش مقاومت دی الکتریک در حضور آلودگی جلوگیری شود.
برقگیر باید در یک موقعیت عمودی باشد تا سیستم زهکشی اجازه دهد و از تجمع آب در اطراف پایانه ها جلوگیری شود. برای اطمینان از وجود فاصله های لازم بین هادی فازها و سازه های زمینی، تکیه گاه های عایق را نصب کنید.
هنگامی که برقگیرها به صورت گروهی سوار می شوند، فاصله کافی را رعایت کنید تا برقگیرها بیش از حد گرم نشوند. هنگام نصب بین پایانه ها روی بوشینگ ترانسفورماتور، نیروی بیش از حد به پایانه ها وارد نکنید. پیچ ها را با توجه به مقادیر توصیه شده گشتاور پیچ سفت کنید. بدنه برقگیر را طوری نگه دارید که فشاری به اتصالات الکتریکی وارد نشود.
سپس، ترمینال خط را به درستی وصل کنید تا برقگیر بتواند فوراً نوسانات را قطع کند. اندازه هادی را انتخاب کنید که نیازهای حرارتی و اتصال کوتاه سیستم را پشتیبانی کند. اتصالات فشاری را نصب کنید که بتوانند با طراحی ترمینال روی برقگیر هماهنگ شوند و سطوح تماس را تمیز و عاری از آلودگی نگه دارند.
در مورد هادی های آلومینیومی، باید از یک ترکیب ضد اکسیداسیون تایید شده توسط سازنده استفاده شود. رزوه های ترمینال را بررسی کنید تا مطمئن شوید آسیبی ندیده و سپس وصل کنید. اتصالات پیچ و مهره ای را با گشتاور صحیحی که سازنده ارائه می دهد نصب کنید. تماس شل ممکن است مقاومت و گرمای بیش از حد را افزایش دهد
در اتصال شینه، اطمینان حاصل کنید که نشیمنگاه صاف است و هیچ فاصله عایق وجود ندارد. پس از سفت کردن، ترمینال خط و هادی منبع را بررسی کنید تا مطمئن شوید که مسیر محکمی وجود دارد. برای جلوگیری از تماس تصادفی و تجمع رطوبت، روکش های ترمینال محافظ را تعویض کنید.
هادی زمینی را انتخاب کنید که از نظر سطح مقطع و استحکام مکانیکی به اندازه کافی بزرگ باشد. به شما توصیه می شود که طبق توصیه سازنده یا الزامات محلی از یک هادی کوتاه مسی استفاده کنید. کنتاکت زمین را با فشرده سازی سنگین وصل کنید.
هنگام اتصال هادی زمین، آن را صاف و کوتاه نگه دارید. آن را به یک شبکه زمین اختصاصی وصل کنید. هنگام اتصال به یک سیستم زمین موجود، مطمئن شوید که نقطه اتصال دارای امپدانس پایینی است و الزامات را برآورده می کند.
اتصالات را در برابر خوردگی محافظت کنید و نقاط اتصال زمین را از آسیب مکانیکی ایمن کنید.
پس از اتصال ترمینال زمین، مرحله بعدی اطمینان از بررسی مقاومت زمین است. مقاومت بین اتصال زمین برقگیر و سیستم اتصال به زمین تاسیسات را با تجهیزات لازم که کالیبراسیون تستر مقاومت ارت می باشد تست کنید.
در تنظیمات تجاری، اتلاف موثر کمتر از 5 اهم در برابر مقاومت هدف پیشنهاد می شود. با این حال، این مقدار بسته به شرایط سایت، سطح ولتاژ سیستم و استانداردهای ایمنی متفاوت است. برای دستیابی به قرائت صحیح، روش تست مناسب را انتخاب کنید.
در مورد تکنیک سقوط پتانسیل، پروب ها را در فواصل توصیه شده نصب کنید و در چندین نقطه اندازه گیری کنید تا مناطق با مقاومت بالا موضعی را تعیین کنید. اگر مقاومت خیلی زیاد است، از اقدامات اصلاحی برای کاهش مقاومت استفاده کنید.
آزمایش های پیوستگی بین زمین برقگیر و سیستم های اتصال باقی مانده را انجام دهید. اندازه گیری ها را یادداشت کنید و بعد از هر اقدام اصلاحی دوباره تست کنید. برنامه ای برای نظارت دوره ای مقاومت زمین و آزمایش مجدد پس از حوادث بزرگ ولتاژ یا عملیات خاکی داشته باشید.
آخرین مرحله بررسی و آزمایش این است که برقگیر به درستی نصب شده و در صورت نیاز آماده کار است. با بازرسی بصری اتصالات مکانیکی و الکتریکی شروع کنید. به دنبال شل شدن پیچ، خوردگی، آلودگی، تغییر رنگ یا هر آسیب فیزیکی دیگری به محفظه برقگیر و پایانه ها باشید. اطمینان حاصل کنید که مقادیر گشتاور با مقادیر بازرسی مطابقت دارند و اتصالات شل را سفت کنید.
وضعیت پایه های عایق و پوشش های محافظ را بررسی کنید تا از رطوبت جلوگیری شود و از تماس تصادفی جلوگیری شود. آزمایش های الکتریکی را روی هادی های خط و زمین انجام دهید و مقاومت عایق را اندازه گیری کنید. پیوند ارتباطی در برقگیرها با ویژگی های نظارت را بررسی کنید. اطمینان حاصل کنید که آستانه های هشدار به درستی در سیستم حفاظتی تنظیم شده اند.
اگر برقگیر دارای فیوز قابل تعویض است، وضعیت آن را بررسی کرده و قرائت ها را ثبت کنید. آزمایش های تشخیصی را برای اطمینان از آماده بودن برای کار انجام دهید. در نهایت، یک گزارش دقیق از نصب کامل ایجاد کنید. آموزش پرسنل در مورد روش های ایمنی و اضطراری پس از یک رویداد موج.
استفاده از اندازه اشتباه سیم اتصال زمین می تواند عملکرد برقگیر را به خطر بیندازد. به عنوان مثال، یک هادی زمینی نازک یا بلند می تواند مقاومت را افزایش دهد. از هادی های مسی یا آلومینیومی که کوتاه هستند برای کمک به تخلیه سریع جریان ها به زمین استفاده کنید.
برقگیر را به صورت سری وصل نکنید. همیشه آنها را به صورت موازی وصل کنید. اتصال سری می تواند باعث ایجاد جریان خطا و جلوگیری از عملکرد عادی شود که می تواند هم به برقگیر و هم به مدار آسیب برساند. در مقابل، یک اتصال موازی به طور ایمن جریان اضافی را بدون تأثیر بر تداوم برق و سیستم آزاد می کند.
اتصال زمین ضعیف یا اتصال زمین با مقاومت بالا می تواند منجر به خرابی برقگیر شود. داشتن زمینی که بیش از حد توصیه شده (معمولاً 5 اهم) باشد، قابلیت تخلیه برقگیر را کاهش می دهد. همیشه ایده خوبی است که یک سیستم زمین قابل اعتماد با میله ها یا شبکه های متعدد را برای ایجاد یک مسیر با مقاومت کم آزمایش و نگهداری کنید.
اگر برقگیر با درجه ولتاژ کمتر از ولتاژ اسمی سیستم نصب کنید، ممکن است با نشتی و خرابی مداوم مواجه شوید. اتصال برقگیر با درجه ولتاژ بالاتر از ولتاژ سیستم ممکن است بر توانایی آن در محافظت از تجهیزات تأثیر بگذارد. بنابراین، قبل از اتصال، مطمئن شوید که ولتاژ نامی با MCOV برقگیر با واحد سیستم مطابقت دارد.
هادی های بلند یا به شدت خم شده می توانند اندوکتانس را افزایش داده و تخلیه موج را به تاخیر بیاندازند. مطمئن شوید که مسیر بین خط، برقگیر و زمین کوتاه و مستقیم است. محافظ برق بین هادی ها را نزدیک اجسام فلزی وصل نکنید، زیرا این کار می تواند اثربخشی حفاظت را کاهش دهد.
فراموش نکنید که پس از بازرسی انجام دهید. اتصالات سست را بررسی کنید و مشکلات را برطرف کنید.
شما به انتهای مقاله رسیدید. در حال حاضر، شما باید نحوه اتصال برقگیر را بدانید. همچنین یاد گرفتهاید که هر اتصالی باید ایمن، دارای رتبهبندی مناسب و به خوبی آزمایش شده باشد تا ایمنی و حفاظت قابل اعتمادی داشته باشد.
برای سرج ارسترهای بادوام و راهنمایی اتصال، Haivol Electrical را انتخاب کنید. برای پشتیبانی حرفه ای و توصیه های شخصی امروز با ما تماس بگیرید .
فرآیند نصب یک برقگیر ساده است. ابتدا برق را خاموش کنید، برقگیر را نزدیک تابلوی برق اصلی نصب کنید و ترمینال خط و ترمینال زمین را وصل کنید. بعد، پانل را دوباره جمع کنید و عایق بودن را بررسی کنید. دستورالعمل های سازنده را دنبال کنید، از ابزار صحیح استفاده کنید و از اتصال صحیح برقگیر اطمینان حاصل کنید. وضعیت کار آن را تأیید کنید، و شما آماده هستید.
خیر، شما نمی توانید برق گیر را خودتان نصب کنید. انجام این کار می تواند منجر به خطا، آسیب و آسیب احتمالی شود. حتی اگر نحوه نصب را می دانید، توصیه می شود برای اطمینان از نصب صحیح و رعایت کدهای ایمنی، یک برقکار مجاز استخدام کنید.
برقگیر از تجهیزات در برابر اضافه ولتاژهای ناشی از رویدادهای داخلی مانند نوسانات سوئیچینگ و رویدادهای خارجی مانند رعد و برق محافظت می کند. از سوی دیگر، صاعقه گیر به طور خاص برای مقابله با نوسانات ناشی از برخورد مستقیم صاعقه طراحی شده است.
روش صحیح اتصال برقگیر به ترانسفورماتور این است که آن را تا حد امکان به پایانه های فشار قوی و فشار ضعیف ترانسفورماتور متصل کنید. آن را مستقیماً با یک هادی کوتاه به سیستم زمین ترانسفورماتور وصل کنید تا از تخلیه سریع سرج اطمینان حاصل کنید.
برای آزمایش اینکه آیا برقگیر به درستی وصل شده است، یک بازرسی بصری انجام دهید، چراغ های وضعیت را بررسی کنید و از یک مولتی متر برای تأیید اولیه استفاده کنید. برای برنامه های پرخطر، توصیه می شود به دلایل ایمنی از یک متخصص کمک بگیرید.
